IPv6 Basics – Hoe werkt het 1/2
IPv6, ofwel Internet Protocol versie 6 is de opvolger van het alom bekende IPv4. IPv4 heeft een 32-bits adres waardoor er in theorie 4.294.967.296 mogelijke IPv4 adressen uitgegeven kunnen worden. Doordat we de laatste jaren in hoog tempo IPv4 adressen consumeren is dit aantal te weinig om iedereen in de toekomst de kunnen voorzien van een IPv4 adres. Door het instellen van een private (niet global routable) range en NAT heeft niet elk apparaat een eigen (extern / globaal bekend) IPv4 adres nodig maar toch dreigt de voorraad IPv4 nu snel op te raken. Gelukkig hebben we nu het IPv6 protocol!
Het IPv6 protocol heeft niet 32 maar 128-bits. Dit hoge aantal is voldoende om theoretisch iedere zandkorrel op de aarde te voorzien van een eigen IPv6 adres. Er kunnen namelijk erg veel IPv6 adressen uitgegeven worden, namelijk (en ik heb dit ook opgezocht):
340.282.366.920.938.463.463.374.607.431.768.211.456
340 sextiljoen 282 quintiljard 366 quintiljoen 920 quadriljard 938 quadriljoen 463 triljard 463 triljoen 374 biljard 607 biljoen 431 miljard 768 miljoen 211 duizend 456.
Naast het oplossen van het IP tekort introduceert IPv6 diverse nieuwe verbeteringen. Denk aan het overbodig maken van NAT (Network Address Translation), netwerk autoconfiguratie, betere routering, gegevensbeveiliging op IP niveau, anycast routing, en het vervallen van de checksum in de IP header.
Wat is er met IPv5 gebeurd?
Goed opgelet! Na 4 komt 5 toch? IPv5 was een experimentele aanvulling op IPv5. In de IP header staat het versienummer vermeld. Een 4 staat voor IPv4 en een 6 staat voor IPv6. De 5 is echter gebruikt door het ST (the internet Stream Protocol) en de verbeterde versies van dit protocol (ST+). Het ST protocol is geïmplementeerd door commerciële groepen zoals IBM, Apple en Sun. Het ST protocol gaf de mogelijkheid tot connecties i.p.v. de IPv4 tegenhanger die “connection-less” verbindingen aanbood. Daarnaast garandeerde het ST protocol ook QoS en was vooral bedoeld voor VOIP en streaming video. Omdat dit protocol dus het versienummer 5 heeft gekregen is de enige echte opvolger van het IPv4 protocol dus IPv6.
Hoe ziet IPv6 eruit?
IPv6 ziet er echt anders (en moeilijker) uit van IPv4. Een voorbeeld IPv6 adres ziet er als volgt uit:
2001:db81:85a3:08d3:1319:8a2e:0370:7344 |
De grote verschillen met een IPv4 adres (192.168.1.1) zijn:
- 8 octetten i.p.v. 4 octetten
- Octetten gescheiden door een dubbele punt (colon) i.p.v. een enkele punt
- 128 bits i.p.v. 32 bits (elk octet bestaat uit 16 bits i.p.v. 8 pits)
- Hexadecimale notatie i.p.v. decimale notatie
Doordat de getallen in een IPv6 adres hexadecimaal zijn i.p.v. decimaal kunnen ze 16 waardes i.p.v. 10 waardes bevatten. Door het gebruik van hexadecimale getallen worden de problemen voorkomen met getallen die uit 2 cijfers bestaan (10, 11, 12, 13, 14, 15 en 16) waardoor een octet ook meer dan 4 karakters lang kan worden en er niet altijd exact duidelijk is of 10110 nu 10-1-1-0 is of 1-0-11-0 of 1-0-1-10 is.
Hierbij voor het gemak een korte conversietabel waarin we zien dat iedere hexadecimale waarde 4 binaire karakters inneemt. Van 0 (binair = 0000) tot F (binair is 1111):
